• آکوجان روستایی از توابع بخش الموت غربی شهرستان قزوین • این روستا در 23 کیلومتری شهر رازمیان و جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال 90، برابر 216 خانوار و 780 نفر بوده است که عمده اهالی آن را افراد ساکن دایمی تشکیل می دهند. • عمده فعالیت اهالی روستا باغداری، کشاورزی و دامداری است. • جاذبه های گردشگری این روستا عبارتند از: – دردامنه یکی ازکوههای نزدیک روستای آکوجان بنام« بزادشت» از ناحیه رشکین پره، غاری قرار دارد که حاجت خانه خوانده می شود.مردم محل شبهای جمعه به این غار می روند و به عبادت می پردازند. سنگهای بدنه داخل غار تمامی صیقلی شده و برروی آنها نقوشی کنده کاری شده است. این غار در فاصله 79 کیلومتری ازشهرقزوین دربخش رودبارشهرستان واقع شده است. – باغات بزرگ فندق و طبیعت زیبا از جاذبه‌های منطقه می‌باشد. – فندق، محصولات باغی و صنایع دستی از دیگر جاذبه های این روستا می باشد. • ظرفیتها و زیرساختها: دارای مدرسه ابتدایی، مسجد و مرکز بهداشت، آب ، برق، تلفن و راه دسترسی آسفالته ای که البته کوهستانی و پرپیچ و خم و فاقد علایم و خط کشی می باشد. این روستا در شمال شرق شهر قزوین یکی از روستاهای الموت غربی (رودبار شهرستان) می باشد و در 20 کیلومتری شمال غربی شهر رازمیان قراردارد. این روستا از شمال به کوه های لانه سر، رشکین خانی، گردنه لکاکش و دره پیام، از شمال غربی به کوههای سمند خیندر و گردنه سفید آب و از شرق به دره زایین محدود می‌شود. ارتفاع این روستا از سطح دریا 1550متر است. درآمد اکثر مردم روستای آکوجان از فعالیت های دامداری و باغداری تامین می‌شود. شرایط مساعد اقلیمی و آب فراروان، موجبات رونق باغداری در روستا را فراهم آورده است. محصولات سردرختی این روستا مشتمل بر فندق، گردو و زعال اخته است.آب مورد نیاز باغات روستا از چشمه تامین می‌شود. گروهی از مردم روستا نیز در بخش خدمات و کارگری اشتغال دارند و در شهرهای اطراف به فعالیت های ساختمانی می‌پردازند. روستای آکوجان در دره‌ای خوش منظره و خوش آب و هوا استقرار یافته است. پیرامون روستا را کوه‌های سر به فلک کشیده و دره‌های سرسبز قرار گرفته است. باغات انبوه فندق، گردو و ذغال‌اخته و جریان رودهای روان که از کوه‌های اطراف سرچشمه می‌گیرند، جلوة دلپذیری به قلمرو و چشم‌اندازهای این روستای کوهستانی بخشیده است. از دیگر جاذبه های طبیعی روستای آکوجان تنوع جانوری و حیات وحش آن است. دره ها و کوه های پیرامون روستا زیستگاه انواع جانوران و پرندگان مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ و کبک است. یکی از مراسم‌های جالب در روستای آکوجان، جشن فندق‌چین است. هر سال با فرا رسیدن فصل برداشت فندق از باغات روستا، مردم پس از آئین شکرگزاری، فندق‌چینی را آغاز می‌کنند. بیش از فندق‌چینی مراسم ویژه‌ای با نواختن دهل و سرنا و انجام بازی‌ها و ورزش‌های محلی کشتی و سوارکاری برگزار می‌شود. غارحاجت خانه آکوجان دردامنه یکی ازکوههای نزدیک روستای آکوجان بنام« بزادشت» از ناحیه رشکین پره، غاری قرار دارد که حاجت خانه خوانده می شود.مردم محل شبهای جمعه به این غار می روند و به عبادت می پردازند. سنگهای بدنه داخل غار تمامی صیقلی شده و برروی آنها نقوشی کنده کاری شده است. این غار در فاصله 79 کیلومتری ازشهرقزوین دربخش رودبارشهرستان واقع شده است. غار حاجت خانه در 5 کیلومتری شمال روستا آکوجان قرار دارد. از این غار آثار ظروف سفالی و سکه‌های قدیمی کشف شده است و این غار واجد ارزش‌های تاریخی و باستانی است. مشخصات: فاصله روستا تا مرکز استان (کیلومتر) 70 فاصله روستا تا شهر(کیلومتر) 15 مذهب اکثریت : مسلمان نوع و کیفیت جاده ارتباطی : آسفالته اکوجان در مورد نام روستا چند داستان است که 1- نام این روستا به این علت است که ابتدا کسانی که به این روستا سفر می کردند وکسانی که برای اقامت به این روستا می آمدند این سوال برایشان پیش می آمده که وقتی آب در آین روستا به این کمی هست چگونه اهالی دراین روستا زندگی می کنند یا به عبارت دیگر رو به اهالی می گفتند اب کجاست که به زبان ما(اهالی روستا) آو کو جان میشود این مبحث آنقدر گفته شد تا بعدها نام این روستا نیزبه این نام البته با کمی تغییربه نام آکوجان شد وبا این نام نیز امروز شناخته می شود شاید معتبر ترین دلیل نام این روستا این باشد ولی داستان های دیگری نیز در مورد نام این روستا هست که در ادامه به نظرتان میرسد افسانه ای دیگر از نام آکوجان در دیگر داستانها نام این روستا را به این دلیل می دانند که این روستا در خود فردی یا چیزی داشته که به اندازه ی جان ارزش داشته به هر حال هر چه بوده عزیز وبا ارزش بوده وخیلی از مردم از دور ونزدیک دوست داشتند آن را ببینند ولی مدتی بعد اثری از آن فرد ویا آن چیز با ارزش نمی یا بند وبا اینکه مدتی به دنبال آن می گردند ولی پیدایش نمی کنند وبا تعجب وافسوس می گویند آه کو جان واین لفظ سالها بر این روستا می ماند وبعدها به نام آکوجان تغییر نام داد واز این رو می شود این نام را هم واقعیت دانست که در زمان قدیم آب به آنصورت هم کم نبوده که از روی کمبود آب این لفظ جا مانده باشد ولی در هر صورت این دو افسانه برای نام این روستا موجود است که البته افسانه ی اول را موثق تر می دانند چون امروزه هم اهالی روستا در فصل تابستان به علت کمبود آب برای خود ییلاقی به نام زنبور خانی دارند ( که بعدا در مورد این ییلاق ونام آن نیز در این وبلاگ مطلب خواهیم نوشت )وتابستانها برای امرار معاش واز آنجایی که دام فراوانی دارند به آنجا می روند ولی آن چیزی که امروز مهم است این است که نام این روستا آکوجان است وهر ساله به علت کوچهای فراوان این روستا جمعیتش کمتر می شود وامید است روزی باز هم جمعیت ان بیشتر شود اصلیت زبان این روستا تاتی می باشد ولی با مرور زمان وادغام گویشهای گیلکی، کردی، ترکی و..تفاوتهای بسیاری با تاتی اصیل دارد.قدمت سفالینه های به دست آمده در اطراف روستا، به دوره ساسانیان می رسد. روستا در قلمرو جنبش و حکومت اسماعیلیان (پیرووان حسن صباح) بوده است. به همین دلیل این روستا از نظر قدمت تاریخی دارای سابقه طولانی می باشد. گیاهان دارویی که در روستای اکوجان می رویند در اراضی این روستا درختان سرو کوهی، تنگز و زالزالک و گیاهان متنوعی مانند چای کوهی، گل گاوزبانف خاکشیر، گل ختمی، گل بنفشه می رویند. که غالبا خاصیت دارویی دارند و در صنعت نیز مورد استفاده قرار می گیرند.