خورهه به چه معناست و کجاست؟ خورهه در اوستا به معنی محل برآمدن خورشید است. این روستا از بخش های مرکزی شهرستان محلات است که از غرب به کوه «لوراخ گاو » و از جنوب به کوه خور زرین محدود می شود. این شهرستان بین روستاهای دودهک، ورین و آب گرم، در کنار رودخانه خورهه واقع شده که ارتفاعات 70 فله خورزن، سنگ تراش و طایقان آن را احاطه کرده است. آب و هوای خورهه اگر در این فصل سال بخواهید به خورهه سفر کنید، با آب و هوایی سرد و خشک رو به رو می شوید، زیرا این روستا در منطقه ای کوهستانی است اما در بهار و پاییز هوایی ملایم و مطبوع و در تابستان گرمای لذت بخشی دارد. رودخانه فصلی خورهه که از کنار این روستا عبور می کند، از کوه های طایقان سرچشمه می گیرد و زیبایی خاصی به منطقه داده است. وقتی وارد روستای خورهه می شوید، سکوت آرامش بخشی گوش تان را نوازش می کند، چون به جز پیرمردها و پیرزن ها کسی در این روستای شگفت انگیز نیست و اکثر جوان ترها روستا را ترک کرده و به شهر آمده اند. بافت قدیمی روستا خورهه هنوز بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده است و خانه هایی ساخته شده با گل و چوب در آن خودنمایی می کند. درآمد مردم از فعالیت های زراعی و دامداری تامین شده و گروهی از مردم روستا نیز در بخش خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. پوشش گیاهی و جانوری گندم، جو، یونجه و انواع میوه ها مانند انار، سیب و انگور از محصولات زراعی این روستاست. البته دامداری و تولید لبنیات نیز در این روستا رونق بسیاری دارد. گیاهانی چون گل گاوزبان، پونه، شاتره، آویشن، خاکشیره بومادران، اسپند، خارشتر و گون می رویند که مصارف غذایی و دارویی دارند، همچنین انواع جانوران و پرندگان مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، کبک و تیهو در پیرامون این روستا زندگی می کنند. جاذبه های طبیعی غار شاه بلیل که در کوه های بین خورهه و دلیجان واقع شده و غار تاریخی لوراخ گاو از جاذبه های طبیعی و تاریخی روستای خورهه است که در انتهای آن نیز چشمه کم آبی جریان دارد. همچنین چشمه وزوان (چشمه شوره) که در شمال معبد سلوکی این روستا واقع شده و آب آن سنگ ساز و غیر قابل شرب است در این روستا جریان دارد. تاریخچه خورهه بنای باستانی معبد خورهه منسوب به دوره سلوکی (قرن های چهارم و سوم پیش از میلاد) که به معبد سلوکی نیز معروف است، در این روستا قرار دارد. سنگ نوشته منسوب به دوره سلجوقی از دیگر آثار تاریخی روستاست که فاصله چندانی با آثار سلوکی خورهه ندارد. این سنگ نوشته در «نیم ور» در جنوب غربی روستای خورهه از توابع شهرستان محلات در استان مرکزی قرار دارد. مکان اصلی این سنگ نوشته در کنار رودخانه قم‌رود است که از کنار این روستا می گذرد. امام زاده هفت ایوان با گنبدی مخروطی شکل که توانسته به لحاظ معماری بسیار مورد توجه قرار گیرد از جاذبه های این روستای دورمانده است. آثار به جای مانده از قصر یا پرستشگاه خورهه 2 ستون باریک سنگی با ارتفاع حدود 6 متر با سر ستون های یونانی و سکوی سنگی مربوط به دوره سلوکی – اشکانی است، از دیگر آثار و اشیای به دست آمده از ساختمان معبد خورهه اسکلت و گورهای متعلق به دوره اسلامی، اشیای سفالی، پیکان و تیغه های سنگی متعلق به دوره های تاریخی اشکانیان دیواره های سنگی، طاق های خشتی و تعدادی از اتاق های مدفون شده بناست. مورخان این مجموعه را به نام آتشکده، معبد، کاخ و مرکز برگزاری جشن ها و مراسم ملی و مذهبی، عمارت و منزل ییلاقی و قبرستان در آن دوران می دانند. سوغات و صنایع دستی در خورهه بهترین سوغات و یادگاری هایی که می توانید به همراه خود از این روستای زیبا بیاورید انواع قالی و قالیچه های کوچک در طرح های روستایی و انواع جوراب های پشمی و کرباس بافی است. به شما پیشنهاد می کنیم علاوه بر بازدید از جاذبه های طبیعی و تاریخی این روستا از خوراکی و غذاهای بسیار خوشمزه این روستا که شامل نان های شاته، فطیر، شیری و آش های جو، بی بی سه شنبه، دوغ، شیر (ترخینه شیر) و خوراکی های آبگوشت، کالجوش، اشکنه خورشت کرفس، خورشت کنگر و بامیه، خشکبار، انگور و انواع لبنیات نوش جان کنید.