قرار گرفتن یک روستا در منطقه ای بکر و در میان آب و شنیدن لقب ونیز ایران کافیست تا شما را راهی صراخیه و سوار بر قایق های چوبی کند تا گشتی در میان این روستا داشته باشید. تالاب بین المللی شادگان (شادگان یکی از معدود تالاب هایی است که نامش به عنوان یکی از مهم ترین سرمایه‌های طبیعی منطقه و جهان در فهرست سازمان بین المللی یونسکو قرار دارد.) به عنوان یک تالاب مهم شناخته شده، علیرغم تنوع زیستی غنی و جاذبه های گردشگری فراوان، متاسفانه هنوز در کشور و حتی استان خوزستان ناشناخته مانده است. کوچه پس کوچه های روستای صراخیه در میان آب هستند و مردم با قایق عبور و مرور میکنند. به همین دلیل می گوییم اینجا ونیز ایران است، البته به جز آب هیچ شباهت دیگری به ونیز ندارد. بر خلاف تصور اولیه در تمام این محدوده آب نمی بینید و تالاب شادگان، فضایی مشابه خور دارد. قایق هایی چوبی که در زبان محلی به بَلَم معروفند و نیزار های بلندی که مانند پرده ای در جلوی چشمان شما قرار می گیرد نشان از حضور در روستای صراخیه دارد. این روستا در استان خوزستان واقع شده و به عنوان یکی از روستاهای دارای جاذبه گردشگری خوزستان معرفی شده‌است. این روستا به لحاظ مردم‌شناسی از اهمیت زیادی برخورد بوده و می‌تواند بخشی از فرهنگ بومی منطقه را بازگو کند. اهالی روستا عرب و به زبان عربی صحبت می‌کنند. رفت‌وآمد در این روستا و بین روستاهای اطراف همچون رفت‌وآمد در ونیز ایتالیا است. اهالی روستاهای صراخیه و رگبه ساکنان اصلی این تالاب را تشکیل می‌دهند. در این روستا مهاجرت کمتر صورت می‌گیرد، اهالی صراخیه روستای خود و زندگی در کنار تالاب را به مهاجرت ترجیح می‌دهند. بسیاری از جوانان صراخیه با ماندن در روستا و ازدواج‌های بومی باعث افزایش جمعیت بومی آن نیز شده‌اند. معماری روستای صراخیه، با دستان بومی منطقه ساخته می‌شود و از این جهت اهمیت زیادی دارد. فضاهای خانه ها همچون سایر خانه ها می باشد و همه ی فضاها در آن تعبیه شده است. در صراخیه هر کس به شیوه ای خانه ی خود را می سازد. برخی با آجر و بلوک سیمانی و برخی دیگر با گِل، برخی خانه ها نیز در حصاری از نی قرار دارند که فضای اطراف خانه را مشخص می کند. بساط مراسم های سنتی و به ویژه بازی های محلی همیشه در صراخیه برپاست. اینجا خبری از بازی های رایانه ای نیست و به جای تبلت و ایکس باکس، بازی هایی همچون طناب کشی صدای خنده و شادی را طنین انداز می کند. ماهیگیری در این تالاب علاوه بر اینکه یکی از مشاغل روستاییان است می تواند ساعاتی فرح بخش را برای شما رقم بزند. ارائه سرویس‌های گردشی به گردشگران از جمله مشاغل اهالی صراخیه‌است. آن‌ها گردشگران را با قایق‌های خود به داخل تالاب می‌برند و نقاط مختلف آن را نشان می‌دهند. یکی از جاذبه های خاص این منطقه تماشای گله های گاومیش است که یکی از جانداران شاخص این منطقه به شمار می آید. از سوی دیگر پرندگانی که به هنگام کوچ به سوی تالاب می آیند فرصتی را برای پرنده نگری ایجاد می کنند. تالاب شادگان با وجود نعمت و ظرفیت های بی شمارش هیچگاه توسعه و احیای قابل توجه را به خود ندیده است و تاکنون تمام برنامه های ایجاد شده برای آن در حد آرزو و رویا مانده است این در حالی است که اخیرا به علت شرایط بی نظیر تالاب حتی سرمایه گذاران خارجی نیز برای توسعه آن ابراز علاقه کرده اند. این تالاب یک سیستم زیست محیطی وسیع متشکل از تالاب های شیرین و شور، به علاوه خلیج جزر و مدی خور موسی و جزایر آن است. تالاب در پائین دست حوزه رودخانه جراحی بین شهرهای شادگان، آبادان و ماهشهر در استان خوزستان قرار داشته و در سمت پائین دست، به خلیج فارس می پیوندد. از ویژگیهای مهم و بی نظیر تالاب شادگان می توان به مقیاس بزرگ، طبیعی بودن، تنوع زیستگاهی و نقشی که در تامین معاش ساکنان محلی ایفا می کند، اشاره کرد. دو روستا در داخل این تالاب قرار گرفته اند. جمعیت شهر شادگان و روستاهای اطراف از نظر تاریخی برای تامین معاش وابسته به تالاب هستند. مساحت تالاب شادگان که در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده، 400 هزار هکتار است اما اندازه گیری سال 1383 مساحت تالاب را حدود 54 هزار هکتار نشان می دهد و میزبان تعداد زیادی از پرندگان کم نظیر بومی و مهاجر است. این تالاب زیستگاه 174 گونه پرنده است که 13 گونه از آنها مانند اردک مرمری، پلیکان پا خاکستری، عروس غاز، اردک سرسفید، گیلانشاه خالدار، عقاب شاهی، عقاب تالابی خالدار و عقاب دریایی دم سفید در معرض خطر انقراض جهانی است. با این وجود، شکار پرندگان در این تالاب به شکل وسیعی صورت می گیرد و فروش پرندگان شکاری یکی از راه های امرار معاش روستاییان اطراف تالاب است و گاه گاه قایق های شکارچی در منطقه دیده می شوند که شکارچیان با تفنگ شکاری بر روی آنها به دنبال صید خود می گردند و تقریبا هر پرنده ای که بخواهید در سبد زنانی که در کنار جاده بساط کرده اند، یافت می شود از طاووسک اهلی تا مرغ و خروس های خانگی. در این تالاب، انواع ماهیان آب شیرین و شور مانند بنی، ‌شیربد، حمری، شانک، ماهی های پرورشی و پرندگانی چون فلامینگو، حواصیل، لک لک،‌ غاز وحشی، اردک،‌گراز،‌و … زیست می کنند. تنها زیستگاه و محل زاد و ولد اردک کرکری در جهان این تالاب است و پرندگانی چون «گیلانشاه خالدار» و «اکراس آفریقایی» نیز از نمونه های بسیار کمیابی هستند که در این منطقه یافت می شوند. آب و هوای گرم و مرطوب شهرستان شادگان سبب رواج محصولات گرمسیری در این ناحیه شده است. گندم، خرما و برنج از عمده ترین محصولات کشاورزی منطقه به شمار می روند. دامداری نیز در این شهرستان رواج داشته و انواع فرآورده های لبنی و تولیدات دامی مانند لبنیات، پشم و پوست از محصولات دامی این شهرستان است.