روستای رادکان در دامان البرز شرقی در 35کیلومتری جنوب غرب شهر کردکوی و 50کیلومتری گرگان قرار دارد. این روستا از شمال به ارتفاعات درازنو، از غرب به روستای کنداب، از جنوب به جنگل‌های پیرامون و از شرق به روستاهای حاجی‌آباد و چمن ساور محدود می‌شود. ‏ ‏ارتفاع روستای رادکان از سطح دریا 1448متر است و تحت تأثیر اقلیم کوهستانی، زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد. رودخانه رادکان در جنوب آبادی جاری است. ‏ ارتفاعات ییلاقی درازنو در شمال روستای رادکان به نام بام استان گلستان معروف است. چشم‌اندازهای این ارتفاعات که به روستاها و شهرهای اطراف اشراف دارند، از جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌آید. اراضی جنگلی جنوب روستای رادکان از درختان پهن برگ مانند راش، ممرز، افرا، توسکا و غیره پوشیده شده است، این جنگل‌های سرسبز و با طراوت در فصل های بهار و تابستان، علاقمندان بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند. اطراف رودخانه رادکان که منبع اصلی تأمین کننده آب کشاورزی روستاست، در بیشتر روز‌های سال، محل مناسبی برای گذران اوقات فراغت و گردشگری است. ‏چشمه مشکی جار که معروفترین چشمه روستا است، علاوه بر تأمین آب آشامیدنی روستا از جاذبه‌های طبیعی آن نیز به شمار می‌آید. ‏ ‏موسیقی مردم روستای رادکان شامل ترانه‌ها و نغمه‌های محلی کتولی و حقانی است که غالباً در جشن‌هاو عروسی‌های محلی نواخته و خوانده می‌شود. پوشاک غالب مردم روستای رادکان لباس‌های رایج و معمولی است، ولی افراد میانسال و کهنسال از لباس‌های محلی استفاده می‌کنند. لباس‌های زنان، در طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و شاد تهیه می‌شوند و مشتمل بر دامن‌های پرچین، پیراهن بلند و روسری است که با انواع زیورآلات و پولک‌های رنگی تزیین می‌شوند. کوچ عشایر در آغاز و نیمه هر سال یکی از جاذبه‌های روستاست. چشم‌انداز چادرهای عشایر و لباس‌های محلی رنگارنگ آنان، از دیگر جاذبه‌های روستای اردکان به شمار می‌آید. مردم روستای رادکان به زبان محلی مازندرانی سخن می‌گویند. میل رادکان یا گنبد رادکان، در 4 کیلومتری جنوب شرقی روستای رادکان و در 42کیلومتری جنوب کردکوی و 54کیلومتری جنوب غربی گرگان و 117کیلومتری برج گنبد قابوس در یک منطقه کوهستانی – جنگلی و بر فراز تپه با صفایی که دارای موفقعیت خاص طبیعی و سوق الجیشی است قرار دارد. برای بنای برج رادکان تاکنون پژوهشگران کاربرد هایی همچون قصر ، مقبره ، گنبد و برج بیان کرده ‌اند ، اما تا زمان خواندن تمام کتیبه ‌های این بنا برای قطعیت این موضوع ، باید منتظر بود. تاکنون بر اساس متن های قرائت شده برخی از این کتیبه ‌ها ، گفته شده است که بنای رادکان متعلق به یکی از اسپهبدان آل باوند طبرستان به نام ابو جعفر محمد ابن وندریان بوده است و این گنبد مدفدن وی است. بر کتیبه‌ای که در زیر گنبد دیده می‌شود، ساخت آن در 407هجری قمری ذکر شده است. این بنا از دو قسمت گنبد و بدنه تشکیل شده‌است. گنبد آن بصورت ترک (مخروطی شکل) و دو پوشه است، که بیش از 35متر ارتفاع دارد. بدنه بسیار ساده و دارای آجرچینی معمولی و دارای تزئینات آجرکاری و گچ بری است. به منظور استحکام بخشی بیشتر حد فاصل بندهای آجرها با فشار انگشت دست به داخل فشرده شده‌است که قابل توجه می‌باشد. زیباترین قسمت بنا در بخش فوقانی آن قرار دارد که عبارت از دو ردیف قطار بندی و دو کتیبه کوفی و پهلوی است در میان تزئینات آجرکاری و گچ بری که نام بانی و تاریخ ساخت بر آن نوشته شده‌است. طرح داخلی گنبد رادکان مدور و دارای نمایی ساده از گچ و آهک است. در تمام بدنه بنا، آجر و ملات گچ و آهک بکار رفته‌است. در گذشته کتیبه‌ای به خط کوفی بر ورودی بنا وجود داشته که در دوره قاجار، به سرقت رفته است. این بنا به شماره 145در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.