روستای کرکبود طالقان روستایی است با رود خانه ای پر آب که موجب حیات در این آبادی گردیده است. همان طور که اشاره کردیم شهرستان طالقان دارای آب و هوای نسبتا سرد می باشد که موجب می شود میوه های سردسیری به خوبی در این مناطق رشد کنند و در روستای کرکبود نیز می توان به وفور چنین درختانی را مشاهده کرد. از معروف ترین میوه ها و محصولات باغات این آبادی که زبان زد می باشند می توان به گردو و سیب اشاره کرد که از دیدنی های کرکبود است. البته به جز باغداری کشاورزی نیز در آبادی انجام می شود و حبوبات نیز کاشت می شود. جلوه و نمای زیبای روستای کرکبود را می توان در خانه های قدیمی که از خشت وگل سخته شده اند، کوچه باغ های زیبا و باغات میوه دید. آبادی زیبای کرکبود در شیبی ملایم واقع شده است و خانه هایی با سقف های شیروانی جلوه ای خاص به روستا داده اند تا گردشگران را هر چه بیشتر در زیبایی های آبادی غرق کنند. آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری روستا: از دیدنی های کرکبود که به گردشگران پیشنهاد می شود حتما از آن بازید کنند، آبشار کر می باشد. آبشار کرکبود طالقان بسیار زیبا از بلندای یک صخره سرازیر می شود و به درون یک دره فرو می ریزد. ذرات آب در هنگام سرازیر شدن از صخره ها در هوا نیز پخش می شوند و هم منظره ای زیبا به وجود می آورند و هم باعث می شوند هوای منطقه بسیار خنک و مطبوع باشد. فاصله تقریبی آبشار کرکبود طالقان از آبادی حدود700 متر می باشد. از دیگر مناطق دیدنی و جاذبه های گردشگری آبادی می توان به یخچال های طبیعی شکل گرفته در اطراف روستا اشاره کرد که از مهم ترین منابع تامین کننده آب روستا نیز می باشند. از جاذبه های دیدنی که در داخل روستا قرار دارند نیز می توان به آرامگاه امامزاده زید ابراهیم و ساختمان تاریخی حمام روستا اشاره کرد. البته در مناطق مرتفع روستا و در بلندی ها نیز آرامگاه امامزاده شاه محمد حنیفه قرار دارد که محل زیارت اهای روستا و حتی مردم دیگر نقاط طالقان می باشد. گفته می شود قدمت ساختمان آرامگاه امامزاده زید ابراهیم به سده نهم باز می گردد. از بزرگان مدفون در قبرستان روستای کرکبود باید ملا یغمای کرکبودی را نام برد که از بزرگان حوزه علمیه بودند که به عنوان کتابدار سلطان حسین صفوی نیز انتخاب شده بودند. اما متاسفانه ساختمان آرامگاه ایشان هم اکنون مخروبه است و چیز زیادی از آن باقی نمانده است. بر خلاف گذشته و با ایجاد راه های دسترسی راحت تر به شهر سنت ها و لباس های محلی روستا کم کم به دست فراموشی سپرده شده است و دیگر کمتر نشانه ای از آداب و رسوم اصیل این مناطق دیده می شود.