جلیزجند روستای مرتفعی است که با جاذبه های طبیعی ییلاقی، مورد توجه گردشگران است. هوای بسیار تمیز، آسمان پر ستاره، مناظر منحصر به فرد به ویژه در بهار و تابستان انبوهی از گردشگران را به سوی روستای جلیزجند جلب می کند.روستای جلیزجنداز توابع بخش مرکزی شهرستان فیروزکوه، در 13کیلومتری شمال غربی فیروز کوه قرار دارد. ارتفاع روستای جلیزجند از سطح دریا 2165متر است و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در زمستان سرد است. رودخانه واشی در کنار این روستا جریان دارد و حواشی آن مورد توجه گردشگران است. آثار بر جا مانده از گذشتگان از جمله بقایای قلعه ها و برج های دیدبانی و حجاری های موجود در تنگ واشی و آرامگاه امامزادگان سه گانه نشانگر قدمت طولانی این روستا است. تاریخ استقرار انسانی در پیرامون این روستا را تا قرن چهارم قبل از میلاد می توان ردیابی نمود. مردم روستای جلیزجند مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. در سال 1385جمعیت روستای جلیزجند در حدود 1500نفر گزارش شده است. مردم این روستا عمدتا به فعالیت های زراعی دامداری و باغداری اشتغال دارند. رودخانه واشی و چشمه سارهای پیرامون آن بسترهای لازم امور زراعی و باغداری را فراهم آورده است. محصولات عمده زراعی و سردرختی آن شامل گندم، جو، یونجه، سیب زمینی، گردو، آلو، زردآلو و هلو می باشد. رونق دامداری شرایط تولید محصولاتی مانند گوشت، پشم و لبنیات را فراهم نموده است. روستای جلیزجندبه دلایلی اقلیمی و امنیتی، بافت مسکونی متمرکزی دارد. فضاهای معماری واحدهای مسکونی روستایی برای پاسخگویی به نیازهای زیستی و نیازهای معیشتی خانوار روستایی سازمان یافته اند. معمار هوشمند بومی جهت رفع نیازهای ساکنین و به منظور فراهم کردن تعادل اقلیمی، با استفاده از مصالح بومی، محیطی متعادل آفریده است. واحدهای مسکونی، در جهت آفتاب و به منظور استفاده از نور و گرما و تعادل زیست محیطی احداث شده اند. مصالح به کار رفته در ساخت خانه های بافت قدیم شامل سنگ، گل و خشت و چوب است. درختان حاشیه رود و تزازبندی شیب های مسیر ورودی سرسبز و بسیار زیباست. ترکیب ساختمان های جدید الاحداث با ساختمانهای قدیمی یکسان نیست و هویت معماری سنتی روستا در حال تغییر است. بناهای جدید از معماری شهری تاثیر پذیرفته و با استفاده از مصالح تیرآهن، سیمان، بلوک سیمانی و گچ احداث می شوند. حواشی رودخانه تنگ واشی و آبشار معروف آن همراه با سرسبزی باغات گسترده گردو، آلو، زردآلو، و سیب شرایط و فضای مناسبی را برای گذران اوقات فراغت در طبیعت فراهم آورده اند. در روستای جلیزجند و محل تنگ واشی امکانات مناسبی برای اقامت و پذیرایی از گردشگران وجود دارد و گردشگران ضمن استفاده از زیبایی های منطقه در موقع بازگشت امکان تهیه سوغات محلی از قبیل عسل و گردو را نیز دارند. قدمت روستای جلیزجند، موجب پیدایش آثار تاریخی و فرهنگی متنوعی شده است که به طور اجمالی عبارتند از: آرامگاه های امامزاده های معصوم، سلیمان و بی بی، که هر سه در حاشیه رودخانه واشی قرار دارند، مورد توجه و احترام مردم جلیزجند و روستاهای اطراف می باشند / بقایای برج دیده بانی که در شمال روستای جلیزجند و در فاصله حدود 200متری تنگ واشی قرار دارد و از آثار تاریخی قرون نهم و دهم هجری قمری است / حجاری های تنگ واشی، منسوب به فتحعلی شاه قاجار، در کمر کش کوه و در محلی که از نظر دسترسی بسیار سخت است، قرار دارد. در این تابلوی حک شده بر کوه، منظره شکارگاهی، با حیوانات شکاری و سران لشکر به نمایش در آمده است. در این تابلوی حجاری، منظره عمومی رودخانه واشی و تنگ واشی و مشتاقان دیار آن بسیار جالب توجه است. / قلعه پشت تندیر واشی در غرب تنگ واشی و بر بالای کوه قرار دارد. این قلعه از قرن چهاردهم قبل از میلاد تا اواخر دوره ایلخانیان مورد استفاده بوده است.