روستای پالنگان، روستایی در ابتدای اورامان کردستان و در میان دره تنگی ور است که رودخانه ای از میان آن می گذرد. خانه های این روستا در دو سوی رودخانه و بر قامت کوه جای گرفته و با چیدن سنگ ها بر روی هم به صورت پلکانی ساخته شده اند. بقایای بر جای مانده از خانه ها و سازه های قدیمی، حکایت از دیرینگی این روستا دارند و طبیعت زیبای آن هر چشمی را به خود خیره می کند. از همه این زیبایی ها که بگذریم مردم پالنگان را می توان دیگر جاذبه روستا دانست؛ آنها هنوز هم با پایبندی به مراسم سنتی، فرهنگ خود را حفظ کرده اند و به خوبی رسم میزبانی را برای مسافران به جای می آورند. ردپای فرهنگ و تاریخ در روستای پالنگان باعث شده است تا مسئولان آن را با شماره 31221 در فهرست آثار ملی جای دهند. معماری پلکانی و خانه های روستا: پالنگان در میان کوه و به صورت پلکانی شکل گرفته است. در معماری این روستا پشت بام خانه پایینی به عنوان حیاط منزل بالایی مورد استفاده قرار می گیرد و همبستگی و وابستگی میان ساکنان در اوج خود به چشم می خورد. جاذبه های طبیعی پالنگان: پالنگان و اطراف آن مانند سایر مناطق کردستان طبیعتی زیبا و تماشایی دارد.باغ های زیبا در بخش غربی روستا،جلوه خاصی به آن بخشیده اند و چشم اندازی سرسبز را به نمایش می گذارند.20 تعداد نگیم بهتره چشمه جوشان در دره تنگی ور و در فاصله 700 تا 800 متری جنوب شرقی پالنگان وجود دارند که آب زلال خود را از قلب زمین در رودخانه تنگی ور جاری می سازند.در میانه راه آبشارهای دیدنی به چشم می خورند که بر زیبایی منطقه می افزایند. قلعه پالنگان و جاذبه های تاریخی روستا: قلعه پالنگان که در بالای کوه و در کنار روستا قرار دارد تاریخ را برای بازدیدکنندگان به تصویر می کشد. درست است که پژوهش های زیادی در مورد این قلعه صورت نگرفته است؛اما آنچه صحیح به نظر می رسد حکایت از آبادانی قلعه تا قرن دهم هجری قمری دارد. همچنین اسناد تاریخی، تخریب قلعه به دستور شاه صفی در سال 1046 را تایید می کنند اما در مورد بنیانگذار و سازنده آن اتفاق نظری وجود ندارد. بقایای این قلعه در 800 متری جنوب شرقی پالنگان قرار دارد و آثار اتاق ها، آتشکده و پل های قدیمی هنوز هم در آن دیده می شوند. بقایای مساجد، منازل قدیمی و گورستان تاریخی نیز در حوالی روستا دیده می شوند و دیگر آثار تاریخی پالنگان هستند. جلوه های فرهنگی بازی ها و آداب و رسوم: به هنگام تابستان و بهار که هوا رو به اعتدال و گرمی می گذارد عشایر كُرد قدم به این منطقه می گذارند و با اجرای مراسم سنتی خود همچون موسیقی گریان، چپله و سیاچمانه حال و هوای خاصی را در پالنگان ایجاد می کنند. پاییز و زمستان که ایام غیرِ کاری ساکنان روستا محسوب می شود سر و صدای بازی های محلی مانند اسب سواری، گرزبازی، غل غلان، بارباران، کوشه کوشه و چاک چاک در کوچه های روستا طنین انداز می شود و شادی و نشاط را به ارمغان می آورد.