بزرگان روستا وجه تسمیه خسرویه را به این دلیل می دانند که فردی که روستا را پایه گذاری کرده? شخصی به نام خسروگرد بوده است و عده ای دیگرنیز معتقد هستند که پادشاهی به نام «خسروی» در این منطقه حک‌مرانی کرده است، اما هیچ مدرک مستندی در این زمینه وجود ندارد. روستای خسرویه در دو طرف کوه‌های رشته کوه شاه جهان و در دره‌ای سرسبز و خرم واقع شده است که این روستا جزء روستاهای سرسبز و ییلاقی است. وسعت روستا 51 کیلومتر مربع بوده با روستای استاد در شمال غربی، رشوانلو در شمال، کلاته شامیر و قره جقه در شرق و هشت مرخ در جنوب همسایه است. ورودی روستا بعد از یک شیب تند و گذر از میان درختان گردو و گیلاس است. تمام راه‌های داخل جاده آسفالت شده و منازل و خیابان‌های آن از نظم خاصی برخوردار است. آب و هوای خسرویه در زمستان ها بسیار سرد و در تابستان خنک و مطبوع است. بدلیل کوهستانی بودن روستا بارندگی زیاد است و جاری شدن سیلاب‌ها در فصل بهار بسیار مشاهده می‌شود. یخدان طبیعی (یخچال طبیعی) از مراکز دیدنی و منحصر به فرد خسرویه در منطقه کرکان می‌باشد. این یخبندان طبیعی دارای غار تاریک و عمیقی است که در هوای گرم تابستان چکه‌های آب در بدنه و کف غار به صورت قندیل یخ می‌بندد. عاملی که موجب انجماد آب می‌شود جریانات هوایی است که در امتداد شرقی و غربی غار می‌وزد. آرامگاه «بابا» و «بی بی» در داخل روستا واقع شده است و دارای یک سالن بزرگ و مرتفع و گنبد شیروانی پوش مخروطی وهمچنین یک اتاق کوچک است، صندوق چوبی آرامگاه مستطیل است و ارتفاع آن یک و نیم متر و طول آن دومتر است. وجود تفرجگاه‌های طبیعی و باغات گیلاس و گلابی، گردو، سیب و زرد آلو در جنوب و شرق روستا و در ورودی روستا به چشم می‌خورد. رویش گونه‌های متفاوت گیاهی در فصل بهار همچون کاکوتی و آویشن، زیبایی خاصی را به این منطقه می‌دهد و عطر و بوی برخواسته از این گیاهان همراه نسیم بهاری آرامش خاصی را به گردشگران این منطقه هدیه می کند. این روستا دارای جاذبه‌های طبیعی فراوان ازجمله چشمه‌سارها، استخرهای پرورش ماهی قزل‌آلا و باغ‌های میوه چون سیب، گلابی، گیلاس، گردو است.