بازگیر دهی از دهستان چهل چای از توابع بخش مرکزی شهرستان مینودشت است که در طول جغرافیایی 21 دقیقه و 55 درجه و 11 دقیقه و 37 درجه عرض جغرافیایی و در ارتفاع 120 متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد این روستا در دشت و روبروی پلیس راه مینودشت – گالیکش و در 4 کیلومتری غرب مینودشت واقع شده است و دارای آب و هوای معتدل خشک می باشد. رودخانه علی برده ( ترکولو ) از شمال روستا می گذرد. بازگیر به معنی مورخ و دانا به علم وقایع تاریخی ( ناظم الاطباء ) مردم تاریخ دان و تاریخی و مورخ را می گویند. ( برهان قاطع ) نام روستای بازگیر در ابتدا « تازه گشت » بوده است. آقای دکتر محمد حسین پاپلی در فرهنگ آبادیها ( ص 84 ) آورده است : « بازگیر دهی است از آبادیهای گرگان . » در کتاب اسامی دهات کشور از انتشارات اداره آمار و ثبت و احوال ( ص 321 ) آمده است : « تازه گشت یکی از روستاهای مینودشت شهرستان گرگان به شمار آمده است. » آقای دکتر لطف اله مفخم در فرهنگ آبادیهای ایران ( ص 98 ) نوشته : « تازه گشت از روستاهای گرگان شمرده گردیده است . » روستای بازگیر بر روی محوطه باستانی احداث گردیده است که قدیمی ترین سابقه استقرار سکونت انسان در آنجا به هزاره پنجم پیش از میلاد می رسد. به نظر می رسد که این محوطه بر اساس تئوری مکان مرکزی کریستالر که از تاسیسات محوطه ای تاریخی است ، که بقایای آن در قسمت شمال غربی بازگیر دیده می شود. لازم به ذکر است که احداث خانه های مسکونی اکثر سطح تپه را پوشانده است. در این روستا دو محوطه ( تپه ) باستانی و یک امامزاده وجود دارد که به شرح زیر بررسی و معرفی می گردند : محوطه باستانی بازگیر : این محوطه یا به عبارت بهتر تپه باستانی بازگیر مهمترین و ارزشمند اثر تاریخی – فرهنگی این روستا به شمار می رود. در حقبقت این روستا به واسطه این اثر تاریخی در مجامع علمی کشور و خارج از کشور شناخته شده است. محوطه باستانی بازگیر در کنار رودخانه علی برده ( ترکولو ) واقع شده است. بخشی از روستا بر روی محوطه تاریخی – فرهنگی بازگیر بنا شده و بخش هایی از آن اختصاص به زمین های کشاورزی اختصاص یافته است. قطعات سفلینه به دست آمده از این محل از نوع چشمه علی بوده است که قدمت این سایت تاریخی – فرهنگی را تنا هزاره پنجم پیش از میلاد عقب می برد. در اسفند ماه سال 1379 بر اثر حفر چاه فاضلاب و بصورت اتفاقی ، 271 قطعه اشیاء تاریخی – فرهنگی از جنس مفرغ و مربوط به هزاره اول پیش از میلاد کشف گردید. علاوه بر آن ، در کف چاه سه قطعه سفال نوع چشمه علی ( پیش از تاریخ ) ، دو قطعه آشپزخانه ای ، یک قطعه تیغه سنگ چخماغ و یک قطعه سفال هزاره اول پیش از میلاد به دست آمده است. با توجه به کشف تعداد زیادی اشیاء مفرغی ، به نظر می رسد که این مکان یک کارگاه ریخته گری و تولید وسایل مختلف جنگلی مثل کلاهخود ، تبر ، دشنه و همچنین تولید وسایل کشاورزی بوده است. تپه باستانی بازگیر با مشخصات زیر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است : « اثر فرهنگی – تاریخی محوطه بازگیر با موقعیت جغرافیایی : استان گلستان ، شهرستان مینودشت ، بخش مرکزی ، روستای بازگیر و با قدمت پیش از تاریخ ، آغاز د.وره تاریخی و به شماره 3547. ) امامزاده موسی در جنوب شرقی روستای بازگیر و در فاصله 1600 متری جاده ترانزیت مینودشت و مشهد – روبروی پلیس راه مینودشت واقع شده و بر روی یک تپه باستانی کم ارتفاعی احداث گردیده که در خارج از ساختمان امامزاده ، سفالهای قرمز و سیاه و خاکستری ساده دوره تاریخی فراوان دیده می شود.