غار خربس که قدمت آن به دوره‌ مادها می‌رسد، دنباله‌های چین‌خوردگی‌های رشته کوه‌های زاگرس است. این غار معماری عجیب و مرموزی دارد و دورادور آن را تپه‌‌های مرجانی کوتاه و بلند فراگرفته است.
ساختار غار را شبیه به دخمه‌های آذربایجان، کردستان، لرستان، بوشهر، اهواز و شوشتر می‌دانند.ارتفاع دیواره‌های صخره‌ای غار خربس ۲۰ تا ۳۰ متر است. دلیل شکل‌گیری این غارها به فروکش آب دریا درون کوه و ایجاد حفره‌های تودرتو برمی‌گردد. همچنین در گذر زمان نیز مردم شکل خاصی به‌ آن بخشیده‌اند و کنده کاری‌هایی روی آن انجام داده‌اند.

در سال‌های کنونی در سمت راست داخل غار هنرمندان سنگ‌تراش دهلیزها و دالان‌های جدیدی ایجاد شده است تا الگوی جدیدی برای شناسایی غارهای اصلی باشد.
در درون این دالان‌ها و دهلیزهای جدید، طرح‌هایی شبیه طرح‌های باستانی کنده کاری شده است تا به اصالت آن لطمه‌ای وارد نشود.ورودی غار خربس از ۹ روزنه تشکیل می‌شود. پشت این روزنه‌ها تالاری قرار گرفته است که در آن دو طاقچه‌ی کوچک جاچراغی به چشم می‌خورد. درون غار تالارها، دهلیزها، اتاق‌ها، چشمه‌ها و روزنه‌های متعددی وجود دارد که به هم متصل هستند. این اتاق‌ها و تالارها ابعادی حدود ۴ در ۵.۵ متر دارند. در پایین دهانه‌ غار نیز برکه‌ای وجود دارد که برای نگهداری آب باران از آن استفاده می‌شود و در ایام بارانی سال همواره پرآب است.